این کتاب بر آن است تا به مطالعه روش لغوی آیت الله نجفی صاحب جواهر الکلام بپردازد. نظر ایشان در مبانی واژه شناسی در دو ساحت معنای لغوی و مراد جدی از جمله: «ترادف، تضاد، اشتراک لفظی و معنوی، استعمال لفظ در بیش از یک معنا، معرّب و فصیح، علایم حقیقت و مجاز» و همچنین اصول و قواعد واژهشناسی در دو ساحت پیش گفته از جمله: «اصل عدم نقل، اصل حقیقت، اصل عدم اشتراک لفظی و… » و در نهایت با نگاه توصیفی تحلیلی و با رویکرد نقادانه فرایند واژهشناسی ایشان را با بررسی ادله و تأثیر این نظرات در استنباط فقهی به همراه نقد و تحلیل آن کاوش نموده و با رویکرد نقادانه به بحث و بررسی نظام پیوسته یا گسسته و متناقض در مسایل مختلف در مواجهه ایشان با مسایل پیش گفته بپردازد.